 Kunst in de machtige Zwalmstreek
De Zwalmstreek is een mooie maar weinig bekende streek, daar brengt de beeldende kunst nu een beetje verandering in. Kunst en Zwalm is een mooi project geworden waarin vooral Belgische kunstenaars knap werk leverden; De inbreng van de Franse collega's is een stuk minder, met uitzondering van het gekke posterprojekt Just for fun van Pascale Martine Tayou. Het is afgeleid van fotosessies met inwoners uit de Zwalmstreek die beried werden gevonden een gekke muts op te zetten. De posters hangen aan de gevels en op talrijke typisch Vlaamse betonnen omheiningen.
Kunstenaars-organisatoren Noël Drieghe en Patrick Merckaert zijn tevreden over de manier waarop de plaatselijke bevolking actief participeerde aan het kunstgebeuren.
Het parcours start je het best in het voormalige college van Zottegem, Leen Voet toont haar kleurrijke maquettes die op tafels geflankeerd worden door een ruwe muurschildering; ook Honoré d'O - die hier ooit school liep - bedacht een eenvoudige setting voor de videofilm die hij maakte in het Moderna Museet in Stockholm.
de vlucht van een papieren vliegertje in en rond het museum wordt daarin gevolg. Er is schilderkunst van Alex Michiels en van Karin Hanssen, die opvalt met soms ogenschijnlijk verleidelijke sociaal-realistische taferelen. Noël Drieghe schildert met heldere kleuren en contrasteert zijn geovormen. Patrick Merckaert toont op de stoffige bloedhete zoleder een video waarin hij een getatoeëerde danser langzaam laat bewegen. Op stap naar andere locaties is het goed vertoeven bij Noël Drieghe, die werkjes toont van twee kunstenaars die er niet meer zijn maar wier geest en kwaliteit standhouden. René Heyvaert en Bert Verstraete is in Kunst en Zwalm een kleine revelatie. In het café Gemeentehuis - waar bier uitzonderlijk betaalbaar blijft - zijn kleine foto's te zien van Bert Danckaert die 'strakheid' weet te vinden in chaotisch - gemeentelijke toestanden. Een haag wordt in het vizier van Danckaert een groene sculptuur. Iets verderop op het hoogste punt van de Zwalmstreek, installeerde Peter Morrens een trapje, bekleed met een rode loper. Een educatief bordje met genummerde citaten laat de bezoeker wegdromen in het landschap... en in de fictie en waanzin van de kunstenaar. Het is een eenvoudig, knap geïntegreerd werk dat samen met de majestueuze ingreep van Frederik Geurts tot het beste behoort van deze expo.
Geurts installeerde tussen vier alupalen een fijn mazig net waarin de associaties niet uitblijven. Het is een wit abstract merkteken waarin het landschap wordt vervangen en waarin het werk letterlijk wordt ingetoomd.
|